مشاوره خانواده و زندگی

خصوصیات فرزند اول، بچه اول که باشی ( ۷ ویژگی مهم)

خصوصیات فرزند اولباید مورد توجه ویژه قرار بگیرد زیرا با آمدن اولین فرزند همه اعضای خانواده وارد جریان متفاوتی می شوند و به طور طبیعی رفتار والدین تک فرزندی با آن هایی که چند فرزند دارند متفاوت می باشد، والدین همان ابتدا متوجه می شوند که فرزندان نسبت به یکدیگر، رفتارها و خصوصیات مختلفی از خودشان نشان می دهند.

در واقع زمانی که فرزند دوم به دنیا می آید، فرزند اول جایگاه خود را به عنوان فرمانروای مطلق خانواده از دست می دهد و آن را با دیگری سهیم می شود در این شرایط خانواده باید شرایطی را ایجاد کند تا تنش و مشکلات در فضای خانواده کاهش یابد و روابط پایدار و صمیمانه ای در میان فرزندان به وجود آید. در ادامه این مقاله به بررسی خصوصیات فرزند اولمی پردازیم تا اطلاعات شما در این خصوص افزایش یابد.

خصوصیات فرزند اول: نقش در خانواده
تولد فرزند اول، تجربه ای جدید برای والدین می باشد و آن ها ممکن است در تربیت فرزند اول بر اساس قوانین پیش بروند و بسیار سخت گیر باشند و یا به خاطر ذوق و شوقی که برای تولد فرزندشان دارند بسیار سهل گیر باشند و اصول تربیتی را به خوبی ایفا نکنند در نتیجه در تربیت فرزندشان با مشکلاتی رو به رو خواهند شد.

پس از این که فرزند دوم به دنیا می آید والدین به خاطر تجربه ای از تربیت فرزند اولشان داشته اند روش تربیتی خود را تغییر می دهند و به صورت دیگری به تربیت فرزند دوم می پردازند، در این حالت فرزند اول مجبور است بی تجربگی و نا پختگی والدین را در تربیت کردن تحمل کند.

مفاهیمی در روانشناسی کودک مطرح می شود که به شما کمک می کند تا از اشتباهات رایج تربیتی بپرهیزید و از بهترین روش های تربیتی برای تربیت فرزندان استفاده نمایید.

تعادل در تربیت فرزندان اول
فرزندان اول در کانون توجه والدین قرار دارند و معمولا تمام خواسته های آن ها توسط والدین برآورده می شود و در فرزند احساس ارزشمندی زیادی به وجود می آید، در صورتی که این روند شکل افراطی و بی رویه ای داشته باشد، فرزندان اول تبدیل به انسان های قدرت طلب، خودخواه و کم تحمل می شوند و آن ها تحمل هیچ گونه بی توجهی ندارند.

پس از این که فرزند دوم به دنیا می آید از توجه والدین به آن ها کم می شود و در این صورت فرزند اول، فرزند دوم را مسبب این بی توجهی می داند و در این حالت حسادت فرزند اول شروع می شود که یکی از خصوصیات به وجود آمدن آن ها در هنگام تولد فرزند دوم می باشد، تمام فرزندان اول تغییر جایگاه شان را در خانواده احساس می کنند اما فرزندان نازپرورده تر با صدمات بیشتری رو به رو هستند و این که کودک چطور با این وضع و شرایط کنار بیاید به رفتار والدین و سبک های فرزند پروری آن ها بستگی دارد.

در صورتی که والدین تمام توجه و محبت خود را نثار فرزند دوم کنند و یا رفتارهای اشتباه دیگری از خودشان نشان دهند فرزند اول به احساس طرد شدگی دچار خواهد شد و بعد ها آن را به خواهر و برادر کوچک خود منتقل می کنند اما در صورتی که والدین رفتار صحیحی با کودک شان داشته باشند بچه ها به دوستانی خوب تبدیل می شوند و فرزند اول در برابر خواهر و برادر کوچک خود احساس مسئولیت و رهبری می کند.

منبع: مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه- خصوصیات فرزند اول، بچه اول که باشی ( ۷ ویژگی مهم)

بهترین فاصله سنی بین فرزندانبا توجه به علم روانشناسی

بهترین فاصله سنیدر میان فرزندان چقدر باشد خوب است؟ چه موقع بهتر است تا فرزند دوم به دنیا بیاید؟ طبیعی است سوالات این مدلی در ذهن پدر و مادرها بسیار وجود دارد بسیاری از والدین معتقدند که باید فاصله سنی در میان فرزندان کم باشد تا آن ها با هم بزرگ شوند و عده ای دیگر اعتقاد دارند تا فاصله سنی آن ها باید کمی بیشتر باشد تا در میان شان تنش و مشکلی به وجود نیاید، در این مورد اختلاف نظرهای بسیاری وجود دارد.

بسیاری از روانشناسان فاصله سنی۳ تا ۵ سال را مناسب می دانند زیرا آن ها می گویند در این بازه باید بدن مادر زمان کافی برای کسب آمادگی جسمی و روحی را برای فرزند دوم داشته باشد و کودکان نیز به رشد شناختی نسبی رسیده باشند. اگر در مورد فاصله سنی مناسب آگاهی کاملی داشته باشید می توانید تصمیم های درستی در مورد این موضوع بگیرید، همچنین با کمک مشاوره کودک می توانید در این خصوص اطلاعات کسب کنید.

فاصله سنی بین فرزندان، مضرات فاصله سنی کم
اختلاف سنی فرزندان با یکدیگر از مسائلی است که باید مورد بررسی قرار گیرد اگر فاصله بین زایمان ها کم باشد برای مادر آسیب ها و عوارضی به همراه خواهد داشت در صورتی که مادر کمتر از سه سال از بارداری اول اقدام به بارداری دوم کند در این هنگام احتمال کم خونی در مادر و فرزند بسیار زیاد است.

علائم و نشانه های کم خونی تا قبل از بارداری پنهان می ماند و بیشتر در دوران بارداری خودش را نشان می دهد، همچنین احتمال دارد کودک زودتر از زمان طبیعی اش به دنیا بیاید.

نوزادانی که فاصله سنیآن ها کمتر از سه سال می باشد دچار مشکلاتی مانند کمبود وزن می شوند و هم چنین اختلالات رفتاری، حرکتی و یادگیری در آن ها افزایش می یابد. بنابراین در صورتی که قصد دارید به بچه دوم فکر کنید بهتر است در این خصوص با روانشناس متخصص کمک بگیرید و در مورد وضعیت خود با او مشورت کنید.

تصور اشتباه در مورد فاصله بارداریدو فرزند
برخی گمان می کنند کسانی باید فاصله سه سال را رعایت کنند که فرزند اول آن با سزارین به دنیا آمده باشد در صورتی که آن ها باید این نکته را در نظر بگیرند که هیچ رابطه ای میان فاصله سنیدو فرزند و نوع زایمان وجود ندارد و مادر نیاز دارد تا میان زایمان هایش فاصله ای باشد تا ویتامین های مورد نیاز بدنش تامین شود و سلامت جنین به خطر نیفتد.

برای این که مادر یک بارداری سالمی را تجربه کند باید توده بدنی، انرژی و ذخایر بدن خود را جایگزین نماید و ثابت شده است بارداری های متوالی و با فاصله سنیکم سلامت مادر و جنین را با خطراتی رو به رو می کند و منجر به کاهش سلامت آن ها می شود.

مهارت تاب آوری
درباره مهارت تاب آوری چیزی شنیده اید؟
فاصله سنی بین فرزندان، عوارض فاصله سنی بسیار زیاد بین فرزندان
زمانی که فاصله بین بارداری زیاد باشد ممکن است مادر دچار مسمومیت بارداری شود که در این صورت خطراتی مانند افزایش فشارخون، ورم دست و پا و دفع پروتئین از طریق ادرار در دوران بارداری مادر را تهدید می کند، هم چنین بالا رفتن سن مادر و تولد نوزاد نارس، سقط جنین، کم شدن توان مادر از نظر قدرت باروری و احتمال هماهنگی کودک با والدین سن بالا از عوارض است که به دلیل فاصله زیاد میان فرزندان به وجود می آید و باتوجه به عوارض احتمالی که وجود دارد باید اقدام برای بارداری بین ۳ تا ۵ سال با بارداری اول باشد.

منبع :مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه -بهترین فاصله سنی بین فرزندان با توجه به علم روانشناسی

مادر عصبی چه جور الگویی برای فرزندش می شود

همه مادران در بسیاری از شرایط از دست فرزندشان عصبی می شوند و کنترلشان را از دست می دهند اما برخی از مادران به عنوان مادر عصبانیشناخته می شوند و همیشه در حال فریاد زدن و ناراضی بودن هستند و زمانی که عصبانی می شوند احساس می کنند که مادر بدی هستند زیرا هیچ کس به اندازه آن ها شادی و خوشحالی فرزندشان را نمی خواهد.

عصبی شدن از دست فرزندان امری طبیعی می باشد اما در صورتی که والدین نتوانند عصبانیتشان را کنترل کنند این امر طبیعی نمی باشد و در وهله اول به خودتان آسیب وارد می کند در این صورت شما به عنوان تربیت کنندگان و الگوی کودکانتان بهتر است مهارت های کنترل عصبانیتو حفظ آرامش را یاد بگیرید.

مادر عصبانی
مادران همیشه دوست دارند که برای فرزندشان محیطی امن و شاد به وجود آورند اما طبیعی است که لحظات خسته کننده و عذاب آور زیادی در دوران فرزندپروری خود تجربه می کنند و در بسیاری از اوقات به مادران عصبانی تبدیل می شوند، برای مثال تصور کنید که هوا سرد است و کودکتان لباس مناسبی نپوشیده است و شما هزار کار نکرده در منزل دارید و در این فکر هستید که سریع کودکتان را به خانه برگردانید و نگران سرما خوردن او هستید در حالی که کودکتان دوست ندارد به خانه برگردد و جیغ و فریاد می زند، در چنین شرایطی خستگی، ناامیدی و عصبانی شدن امری طبیعی می باشد.

برای این که خشم خود را در مقابل کودک کنترل کنید به آگاهی، مهارت و تمرین نیاز دارید و قبل از آن باید علت های عصبانی شدن را بشناسید و برای حل آن اقداماتی را انجام دهید.

خشم از پدر و مادر
خشم از پدر و مادر یا صداقت با والدین | چه راهکاری را انتتخاب کنیم
الگوهای ذهنی مادر عصبانی
والدین گاهی اوقات به خاطر ناآگاهی و نداشتن مهارت های برخورد با کودکان، الگوهای ذهنی اشتباهی در ذهنشان وجود دارد که آن ها را پرورش می دهند و بر اساس همان الگوهای ایجاد شده با کودکشان رفتار می کنند، مادران عصبانی گمان می کنند که در هنگام رو به رو شدن با رفتارهای ناخوشایند کودکان حق دارند که با آن ها عصبی شوند به عنوان مثال می گویند فرزندشان آینه را شکسته است و آن ها حق دارند که سر او داد بزنند.

مادرانی که عصبانی هستند در اکثر موارد تلاش هایشان را بی نتیجه می بینند و به همین دلیل همیشه ناراضی هستند و خسته به نظر می رسند به عنوان مثال به فرزندشان می گویند.” من همیشه در حال مرتب کردن و اتو کردن لباس ها هستم اما تو همیشه لباس های مدرسه ات را چروک می کنی. ” مورد دیگری که مادران عصبانی گمان می کنند که با عصبانی شدن و فریاد زدن زودتر به نتیجه دلخواه خود می رسند به عنوان مثال آن ها گمان می کنند تا سر فرزندشان داد نزنند و یا عصبانی نشوند او اسباب بازی هایش را جمع نمی کند.

اصلاح الگوهای ذهنی مادر عصبانی
برای این که باورهای ذهنی اشتباه خود را اصلاح کنید راهکارهای بسیاری وجود دارد و هر مادری که دلش می خواهد فرزند سالمی پرورش دهد توصیه می شود این راهکارها را مورد مطالعه قرار دهد.

منبع: مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه -مادر عصبانی | مادر عصبی چه جور الگویی برای فرزندش می شود