مشاوره خانواده و زندگی

اگر شما برای داشتن پیامد موثر برای نوجوانتان دچار مشکل شده اید، بدانید که شما تنها نیستید. بسیاری از والدین به من می گویند که به نظر می رسد که نمی توانند هیچ تاثیری بر روی نوجوانشان داشته باشند، و به نظر می رسد که انجام دادن کار درست برای نوجوان کار غیر ممکنی است. اگر شما یک نوجوان دارید، ممکن است حرکتاتی را نسبت به فرزندتان انجام داده باشید، بازی های ویدئویی اش را دور ریخته باشید، یا امتیازات رانندگی اش را برای ماه ها به حالت تعلیق در اورده باشید. ولی همانطور که جیمز لمان می گوید، شما نمی توانید کودکان را با رفتارهای قابل قبول تنبیه کنید – این عمل کارایی ندارد.
یک عمل موثر باید کودک را تشویق کند که رفتارش را تغییر دهد یا از قوانین خانه اطاعت کند، و در برخورد با افراد محترمانه برخورد کند. بنابراین اولین چیزی که شما نیاز دارید شناسایی رفتارهایی است که شما می خواهید که تغییر کنند. برای مثال، اگر کودکتان به گونه ای که شایسته است رفتار نمی کند، . به جای برخورد شدید و یا تنبیه، شما از او می خواهید که رفتار مناسبتری داشته باشد. حتی زمانی که کودکتان عصبی می شود و به چیزی ضربه می زند برای او دلیل بیاورید تا بتواند رفتار درست را تمرین کند- و خود کنترلی اش را قبل از اینکه امتیازی را از دست بدهد بهبود بخشد.
بگذارید بر طبق مطالب زیر برنامه ای برای تغییر رفتار ارائه کنیم:
• برخورد های موثر به رفتارهای پایه مربوط می شوند و وظیفه و زمان خاصی می برد.
• ارتباط با رفتارهای پایه بدین معنی است که برخوردهای شما باید با رفتارهایی که می خواهید کودکتان از تغییر دهد یا بهبود بخشد در ارتباط باشد.
• «وظایف خاص» بدین معنی است که برخی وظایف نیاز است که کودک انجام دهد، یا اینکه حل کردن مشکلات اساسی را تمرین کند. رفتارهای اساسی مانند شستن ظرف ها، جلسات تعیین شده، یا ناسزا نگفتن.
• «زمان خاص» بدین معنی است که زمان خاصی مورد نیاز است تا کودک رفتار خاصی را از خود نشان دهد.
بنابراین زمانی که کودک ناسزا می گوید از استفاده از لوازم الکترونیکش محروم می شود تا زمانی که به مدت ۲ دوساعت ناسزار نگوید دوباره می تواند از این وسایل استفاده کند. برخوردهای والدین با رفتار های کودکان گرده خورده و در ارتباط است- زمانی که او ناسزا می گوید او مجبور می شود که ناسزا نگفتن را تمرین کند و این رفتار بدش را متوقف سازد. این برخورد کار خاصی است- این کار لازم است تا کودک به وظایفش عمل کند و قسمتی از مغزش که مسئول خودکنترلی او می باشد را تقویت کند. اگر کودک از شما خواست که وسایلش را به او بازگردانید، او باید سعی کند که رفتار بهتر و مناسبتری داشته باشد. و مشخص کردن زمان برای این است که او بتواند به مدت دو ساعت خودش را کنترل کند، پس از آن کودک آزاد است تا از امتیازاتش استفاده کرده و هر کاری که تمایل به انجامش است را انجام دهد.
این مسئله که شما نمی توانید جلوی عصبانیت و ناامیدی کودک را بگیرید مسئله ی مهمی ااست، این رفتارها بخشی از انسان بودن است و شامل رفتارهای طبیعی انسان محسوب می شود. ولی شما می توانید کاری کنید که شیوه ی برخورد کودک با این نوع احساسات در او تغییر کند. شما می توانید از کودک انتظار داشته باشید که خودکنترلی را تمرین کند. هدف شما این می باشد که کودک لازم است که رفتارهای بهتر را برای طول مدت زمان خاصی تمرین کند و پس از اینکه او این کار را انجام داد امتیازاتش به او بازگردانده شود. بنابراین تمرین و اصلاح رفتار می تواند باعث بهبود و بازگشتن امتیازات به کودک شود.