مشاوره خانواده و زندگی

شناسایی کردن ریشه اصلی مشکلات خانوادگی
راه حل مشکلات زندگی
1. مشکل واقعی را شناسایی کنید.
سعی کنید که یک درک درستی از شرایط موجود به دست بیاورید.

احتمالا شما درگیر یک سری مشکلات مربوط به سلامتی یا مشکلات شخصی باشید که تا به حال آنها را از خانواده خودتان مخفی کرده اید.

یا اینکه به خاطر عشقی که از دست داده اید، احساس ناراحتی داشته باشید.

مشکل موجود را در تحت نظر داشته باشید تا بتوانید شناخت مناسبی از آن به دست بیاورید.

شاید نیاز باشد که شما در این مرحله یک سری تحلیلی هایی را در مورد خودتان انجام دهید.

چرا من مشکلم را از خانواده خودم مخفی می کنم؟

چرا این مشکل خانوادگی من را اینقدر ناراحت کرده است؟

برای مثال، ممکن است که شما با چالش های مالی مواجه باشید و نگران نحوه پول خرج کردن مادرتان باشید.

شاید بعد از آن متوجه شوید که دلیل نگران بودن شما عبارت از این است که نمی خواهید وی منابع مالی خودش را تمام کند تا شما مجبور به ارائه حمایت مالی از وی نباشید.

هیچ نوع پیش فرضی در مورد تفکرات سایر افراد نداشته باشید.

شما برای اینکه متوجه تفکرات واقعی آنها شوید، شاید نیاز داشته باشید که با آنها صحبت کنید.

از سخن چینی کردن در مورد سایر اعضای خانواده اجتناب کنید، چرا که این احتمال وجود دارد آنها در نهایت متوجه این سخن چینی و شایعه پراکنی شما شوند و شرایط موجود وخیم تر شود.

سعی کنید که بر روی علل متمرکز شوید، نه بر روی علائم.

با این وجود، یکی از اعضای قابل اعتماد خانواده، همانند والدین یا برادر یا خواهر، می تواند به شما کمک کند تا درک درستی از وضعیت موجود به دست بیاورید؛

بنابراین داشتن یک مکالمه صمیمی که به منظور حل و شناسایی مشکل صورت می گیرد، یک مورد مناسبی است.

2. برای اینکه متوجه مشکلات موجود شوید، یک سری سوالاتی بپرسید.
یکی از روش هایی که با استفاده از آن می توانید علل ریشه ای مشکلات خانوادگیرا شناسایی کنید، عبارت از اجتناب کردن از اظهار نظر و سوال پرسیدن می باشد.

ارائه اظهار نظر می تواند منجر به ایجاد این احساس در افراد شود که مورد قضاوت قرار می گیرند؛ این حالت می تواند باعث شود که آنها حالت دفاعی به خودشان بگیرند.

در نقطه مقابل، سوال پرسیدن منجر به ملایم شدن مکالمه خواهد شد و می تواند مواردی که منجر به اذیت شدن فرد می شوند را از بین ببرد.

سوال پرسیدن باعث خواهد شد که اعضای خانواده احساس محکوم شدن نداشته باشند.

منبع: کانون مشاوران ایران- شناسایی کردن ریشه اصلی مشکلات خانوادگی

دندان درآوردن نوزاد، زمان و علائم دندان درآوردن نوزاد

مادران باید آموزش های صحیح و اصولی را در مورد نوزادان یاد بگیرند تا بتوانند سلامت نوزادشان را تضمین کنند. فرآیند رشد دندان و دندان درآوردننوزاد یکی از مسائلی است که باید مادران اطلاعات کافی در این خصوص داشته باشند تا بتوانند از بروز مشکلات جلوگیری کنند.

مادران باید از انجام اقدامات هیجانی و غیراصولی خودداری کنند تا فرآیند رشد دندان نوزادان با مشکلی رو به رو نشود در این شرایط باید از مشاور کودک کمک بخواهید تا اطلاعات لازم را در اختیار شما قرار دهد و شما را راهنمایی کند.

دندان درآوردننوزادان
دندان در آوردن نوزادان با خارش لثه شروع می شود. روند دندان درآوردندر نوزادان متفاوت می باشد و بر اساس نظر دندانپزشکان روند دندان درآوردن در نوزادان ارثی می باشد و برخی زودتر و برخی دیرتر دندان در می آورند.

در این شرایط مادران باید اطلاعات خود را افزایش دهند و نکات لازم را بدانند و رعایت کنند تا در این خصوص با مشکلات کمتری رو به رو شوند. در ادامه این مقاله به بررسی این نکات می پردازیم:

ترتیب رشد دندان ها در نوزادان
ترتیب رشد دندان ها در نوزادان شبیه به هم نمی باشد در بسیاری از نوزادان در ابتدا دو دندان پایینی یا دو دندان بالایی شروع به رشد می کنند.

در برخی از آن ها ممکن است چند دندان به طور همزمان شروع به رشد کنند اما رایج ترین شکلی رشد دندان ها به تعداد کم یعنی دو دندان در پایین یا دو دندان در بالا می باشد.

علائم فیزیکی دندان در آوردن نوزاد
زمانی که نوزادان دندان در می آورند با علائم فیزیکی رو به رو می شوند که در بسیاری از نوزادان نشانه های زیر دیده می شود که عبارت اند از:

خارش لثه
بی قراری در شب
تغییر موقت در رنگ مدفوع
تب
گریه کودک و بی وقت
تاول های خفیف تا کمی شدید در لثه
گونه های قرمز
بیرون ریزی آب دهان
التهاب
کاهش خارش لثه در نوزادان
بر اساس مطالبی که بیان شده است نوزادان در دوران درآوردن دندان با علایمی رو به رو می شوند و به گفته دندانپزشک متخصص آن ها درد زیادی را دریافت نمی کنند اما خارش لثه ها باعث ناراحتی و بی قراری آن ها می شود.

خارش لثه ها احساس ناخوشایندی در آن ها به وجود می آورد و این مسئله باعث می شود تا نوزادان اشیا را داخل دهانشان قرار داده و فشار دهند البته ژل های بهداشتی در داروخانه ها موجود می باشد که باعث کم شدن این احساس ناخوشایند شده و در آرام کردن نوزاد نقش بسیار مهمی دارد و کمک کننده می باشد.

منبع: کانون مشاوران ایران -دندان درآوردن نوزاد | زمان و علائم دندان درآوردن نوزاد

توجه کودکان به خودشان در سنین پایین امری کاملا طبیعی است؛ میزان توجه و تمرکز کودکان بر خودشان، همزمان با بزرگتر شدن آن ها بیش تر از پیش می شود، زیرا کودک در جمع های مختلف حضور پیدا می کند و به خودش شناخت پیدا می کند؛

همچنین برای این که بتواند با جمع ارتباط برقرار کند و با آن ها هماهنگ شود، باید بتواند بر خودش و رفتارش تمرکز و تسلط کنند، زیرا کودکان از این که رفتار متفاوت از جمع نشان دهند و عجیب و غریب به نظر برسند، بیزار هستند.

این دوره از رشد کودکان که آن ها تصور می کنند در مرکز توجه قرار دارند، دوران «مخاطب خیالی» نامیده می شود و در این دوران از رشد، توجه بیش از حد کودک به خودش کاملا عادی و طبیعی است. اما این رفتار و تمرکز نباید به خودخواهیتبدیل شود، پس اگر در کودک خود متوجه علائم خودخواهی شوید باید آن را ریشه یابی کرده و برای اصلاح این رفتار اقداماتی انجام دهید.

در این بخش از مشاورانه به بررسی علل رفتار خودخواهانه ی کودک و راهکارهای موثر در رفع آن خواهیم پرداخت.

دلایل رفتار خودخواهانه کودک
دلایل زیادی برای به وجود آمدن رفتار خودخواهانه در کودک وجود دارد. والدین باید ابتدا دلیل این رفتار را پیدا کنند و سپس در مورد اصلاح آن اقداماتی انجام دهند. در زیر برخی از مهم ترین دلایلی که باعث بروز خودخواهیدر کودک می شوند را بیان می کنیم.

محبت بیش از اندازه ی والدین به کودک باعث ایجاد رفتارهای خودخواهانه در کودک می شود. والدینی که برای نشان دادن محبتشان به کودک، یا به دلیل احساس گناه از اشتباهی که مرتکب شده اند و جبران آن، بیش از حد به او محبت می کنند، باعث ایجاد خودخواهیدر فرزندشان خواهند شد.
یکی از عوامل مهم دیگر در بروز چنین رفتاری در کودک، نادیده گرفته شدن کودک است.کودکی در زمان ناراحتی و عصبانیت به اندازه کافی توجه از دیگران دریافت نکرده باشد، خودش برای رفع نیاز به محبت و توجه، تلاش می کند و این کار را با تمرکز کردن بر آن چه خودش می خواهد و نادیده گرفتن بقیه انجام می دهد.

تقلید از رفتار والدین نیز یکی از دلایل بروز چنین رفتاری در کودک است. والدین الگوی اصلی کودکان هستند، پس والدین خودخواه، کودکانی خودخواه تربیت خواهند کرد.
والدینی که ارزش های اخلاقی مثل همدلی و مهربانی را به کودک خود نمی آموزند نیز به صورت غیر مستقیم خودخواهیرا در آن ها به وجود می آورند.
کودکی که نسبت به خواهر و برادر خود، حسادت دارد نیز احتمالا رفتارهای خودخواهانه بروز خواهد داد.
کودکی که هوش عاطفی پایینی دارد نیز نمی تواند رفتار و احساسات درست را شناسایی کند، در نتیجه رفتارهای نامطلوبی مثل خودخواهیدر او به وجود خواهد آمد.
زمانی که به همه خواسته های کوچک و بزرگ کودک، پاسخ داده می شود و همچنین او یاد گرفته است که در صورت شنیدن پاسخ منفی از والدین، با گریه، قهر یا فریاد زدن به خواسته ی خود برسد نیز احتمالا در آینده به کودکی خودخواه تبدیل خواهد شد.
رفتار مناسب با خودخواهی کودک
اگر شما هم فرزندی دارید که رفتارهایی خودخواهانه دارد، در قدم اول باید بدانید که این یک مشکل رفتاری است که برای حل آن صبوری لازم است و اگر اقدامات مناسب برای حل آن را انجام ندهید، خود به خود رفع نخواهد شد.

منبع: کانون مشاوران ایران -ریشه ی خودخواهی کودک شما و راه حل صحیح آن