مشاوره خانواده و زندگی

زنانی که دارای شریک های جنسی هستند، در صورتی که علاقه ای به باردار شدن ندارند، باید از روش پیشگیری از بارداریاستفاده کنند.

برخی از روش های مربوط به پیشگیری از بارداری، کارایی بهتری در برخی از افراد دارند.

در رابطه با روش های کنترل تولد که برای شما مناسب می باشند، با پزشکتان صحبت کند. یک خلاصه ای از رایج ترین روش های پیشگیری از بارداریدر زیر بیان شده اند:

روش کنترل بارداریمیزان کارایی
ابزارهای درون رحمی (IUD ها) بیش از 99 درصد
قرص 99 درصد در صورت استفاده کامل؛ در حدود 91 درصد در صورت استفاده در برخی مواقع
کاندوم مردانه 98 درصد در صورت استفاه کامل؛ 82 درصد در صورت استفاده در برخی مواقع
کاندوم زنانه (یا کاندوم درونی) 95 درصد در صورت استفاده کامل؛ 82 درصد در صورت استفاده در برخی مواقع
قرص بعد از صبحانه بیش از 95 درصد (در صورت مصرف حداکثر یک روز بعد از ارتباط جنسی)؛ 75 تا 89 درصد (مصرف شدن بعد از گذشت حداکثر 3 روز از رابطه جنسی)
برنامه ریزی خانوادگی طبیعی (NFP) 75 درصد در زمانی که توسط زوجین استفاده شود

پیشگیری از بارداری
پیشگیری از بارداری
ابزارهای درون رحمی (IUD ها)
ابزارهای درون رحمی در اغلب مواقع از طریق پیشگیری از باردار شدن تخمک یا لقاح تاثیر می گذارند.

این روش ها در حال رایج عبارت از موثرترین روش های پیشگیری از بارداریمی باشند.

جنبه منفی مربوط به این روش ها عبارت از این است که آنها از بیماریهای انتقال یافته جنسی (STD ها) پیشگیری نمی کنند.

قرص و سایر روش پیشگیری از بارداریهورمونی
قرص های کنترل تولد، مشمع ها و حلقه های واژنی، از طریق کنترل کردن سطوح هورمونی بدن زن کار خودشان را انجام می دهند.

این موارد عبارت از تجویزهای قابل دسترس هستند.
اقداماتی که می توانند کارایی این روش ها را کاهش دهند، شامل فراموش کردن نحوه استفاده از آنها بر اساس دستور پزشک می باشد.

میزان کارایی که در بخش “استفاده در برخی مواقع” بیان شده است، این نوع خطاهای انسانی را را در نظر می گیرد.

سایر حالت های پیشگیری از بارداریهورمونی شامل مشمع ها و حلقه های واژنی می باشند.

این موارد از طریق تجویز پزشک قابل دستیابی هستند و میزان کارایی آنها مشابه با کارایی قرص می باشد.

منبع :کانون مشاوران ایران- پیشگیری از بارداری – انواع روش پیشگیری زناشویی

همه چیز درباره تاب آوری

تاب آوری چیست؟
تاب آوری به معنای ظرفیت مقابله کردن با دشواری ها، استرس ها و گذشتن از آن ها می باشد، در صورتی که انسان ویژگی تاب آوری راداشته باشد می تواند در مقابل اتقافات سخت پایدار باشد و با دشواری ها و سختی ها مقابله کند و آن ها را پشت سر بگذارد تا به موفقیت ها و شایستگی هایی در زندگی اجتماعی، تحصیلی و شغلی خود برسد.

موضوع تاب آوری در روند آزمون و خطا در زندگی ایجاد می شود و در افراد مختلف متفاوت است به طوری می تواند باعث رشد و ارتقا فرد شود یا رسیدن به رشد و موفقیت فرد کاهش یابد.

تاب آوری محصول ویژگی های شخصیتی فرد و محیط می باشد و از طریق آموزش، یادگیری، تکرار و تمرین و تجربه به دست می آید.

تعریفی دیگری از تاب آوری این است، زمانی که فرد در زندگی پیشین خود با موانع و مشکلاتی رو به رو شده است و به دنبال راه های جدید برای مقابله با این مشکلات می باشد.

تاب آوری مرز باریکی دارد میان قوی تر شدن پس از به وجود آمدن یک حادثه و با ناامیدی و شکست. زمانی که فرد در برابر حادثه تحمل کرد بعد از موفقیت به شخصی قوی تبدیل می شود.

تاب آوری در افراد چگونه است؟
افراد نسبت به خودشان احساس ارزشمند بودن دارند و به توانایی هایی که به دست آورده اند افتخار می کنند.
آن ها سعی می کنند نقاط مثبت شان را شناسایی کنند و آن ها را پرورش دهند هم چنین با بررسی نقاط منفی آن ها را از خودشان دور کنند. آن ها نقاط منفی را پنهان نمی کنند و آن را به عنوان ویژگی های خود قبول دارند.

افراد تاب آوربه آینده امیدوار هستند و اعتقاد دارند که می توانند خودشان آن طور که دوست دارند آینده شان را بسازنند، احساس امیدواری و هدفمندی در این افراد به خوبی نشان داده می شود.
افراد تاب آورمهارت های اجتماعی را به خوبی یاد گرفته اند و می توانند سنگ صبور دیگران باشند و در موقعیت های بحرانی و سخت انرژی خودشان را حفظ کنند.
یکی از ویژگی های این افراد همدلی آن ها با دیگران و برقراری رابطه آرامش بخش با افراد می باشد.
اعتماد به نفس این افراد بالا است و به خودشان و توانایی هایشان ایمان دارند و می توانند به خوبی از پس مشکلات برآیند.
افرادی که ویژگی تاب آوری دارند در موقعیت هایی که لازم است از مشاور، روانشناس، کتاب یا خانواده کمک می گیرند تا مشکلاتشان را حل کنند.
این افراد خودشان را قربانی و ناتوان تصور نمی کنند بلکه سعی می کنند شخصیتی نجات دهنده داشته باشند و باور دارند که می توانند با مشکلات مقابله کنند و از پس مشکلات برآیند.
افراد تاب آوربا مهارت حل مسئله به خوبی آشنا هستند و با استفاده از آن می توانند به راه حل های امن و مطمئن برسند در حالی که دیگران در این موقعیت ها نمی توانند به راه حل مفیدی برسند و با مشکلاتی رو به رو می شوند.
آن ها این موضوع را به خوبی درک می کنند که زندگی پر از مشکلات است و آگاه هستند که مشکلات در زندگی همه افراد وجود دارد در نتیجه ناامید نمی شوند و سعی می کنند مشکلات را به خوبی حل کنند.

تاب آوری آموختنی است یا ارثی؟
شاید در ابتدا تصور کنید افرادی که دارای ویژگی تاب آوری هستند از ابتدا این شکلی زاده شده اند اما این فکر کاملا غلط است همانطور که هیچ قهرمانی، قهرمان به دنیا نیامده است.

ویژگی تاب آوری یک نوع مهارت است و فرد می تواند آن را یاد بگیرد، توجه داشته باشید تاب آوری ذاتی نبوده و با آموزش، تمرین و تجربه می توان آن را کسب کرد. در صورتی که این ویژگی را در خودتان ندارید با تمرین می توانید آن را در خودتان تقویت نمایید.

منبع: کانون مشاوران ایران- همه چیز درباره تاب آوری

جوع عصبی یا جوع یک اختلال تغذیه ایمی باشد که ویژگی بارز آن عبارت از پرخوری و انجام دادن یک سری کارهایی برای جبران کردن پرخوری (همانند استفراغ تحریک شده توسط خود فرد یا استفاده بیش از حد از ضد یبوست ها، ادرار آور ها یا تنقیه ها) بعد از خوردن غذا می باشد.

معمولا پرخوری و پاکسازی آن دو یا چند بار در طول هر هفته و در یک دوره ای به طول حداقل سه ماه صورت می گیرد و تکرار شدن این چرخه می تواند به بروز یک سری عوارض پزشکی جدی همانند خراب شدن دندان ها یا آب زدایی بدن منجر شود.

جوع عصبیجزء یکی از دو مورد مربوط به اصلی ترین اختلال های تغذیه ای می باشد.

مورد دیگر از اصلی ترین اختلال های تغذیه ای عبارت از بی اشتهایی عصبی می باشد که ویژگی بارز آن عبارت از پرهیز غذایی شدید، امتناع از داشتن یک وزن بدنی نرمال و لاغری بعد از آن می باشد؛

با این وجود، اختلال تغذیه ایهمچنین می تواند شامل پرخوری و پاکسازی آن باشد. افراد مبتلا به جوع عصبی (در نقطه مقابل افراد دارای بی اشتهایی عصبی)، معمولا یک وزنی نزدیک به وزن متناسب با سن، قد و جنسیت خودشان دارند.

در هر دو این بیماری ها فرد از روش های کنترل وزن ناسالم استفاده می کند و ترس شدیدی نسبت به افزایش وزنش دارد.

تقریبا 85 تا 90 درصد از افراد مبتلا به جوع عصبیعبارت از زنان می باشند.

بر اساس تخمین های صورت گرفته 1 تا 3 درصد از زنان ایالات متحده در برخی از مراحل زندگی خودشان به این اختلال دچار می شوند.

بعد از تشخیص داده شدن معیارهای جوع عصبیدر یک فرد، یک متخصص سلامت روان می تواند وجود داشتن یکی از بیماری های نوع پاکسازی (پرخوری که بعد از آن استفراغ خود انگیخته صورت می گیرد یا از ضد یبوست ها یا تنقیه ها استفاد می شود) یا نوع غیر پاکسازی (پرخوری که بعد از آن روزه داری یا ورزش شدید صورت می گیرد) را تشخیص دهد.

موارد مربوط به پرخوری که بعد از آن پاکسازی صورت می گیرد، در گزارش های محققان قدیمی وجود دارد، ولی تا قبل از سال 1980، جوع عصبیبه صورت رسمی به عنوان یک اختلال روان پزشکی تشخیص داده نشده بود.

این تشخیص به دلیل افزایش قابل توجه موارد مربوط به جوع عصبیدر دهه های 1970 و 1980 مورد تایید قرار گرفت.

جوع عصبی/ اختلال تغذیه ای
جوع عصبی/ اختلال تغذیه ای
اغلب کارشناسان معتقد هستند که رسانه های عمومی بیش از حد لاغری را به عنوان یک حالت ایده آل برای زنان پ تبلیغ می کنند و این موضوع منجر به ایجاد یک سری مشکلات سلامتی برای این افراد می شود.

“وضعیت ایده آل لاغری” در اغلب کشورهای صنعتی و کشورهایی که میزان جوع در آنها بالاتر است، شیوع بالایی دارد.

معمولا جوع عصبیدر دوران نوجوانی یا اوایل دوران بزرگسالی شروع می شود.

منبع :کانون مشاوران ایران- جوع عصبی/ اختلال تغذیه ای