مشاوره خانواده و زندگی

اعتیادمقوله ای پیچیده و چند بعدی است که می تواند نشانگان جسمی، رفتاری و احساسی خاصی را در فرد مبتلا ایجاد کند.

به عنوان اعضای خانواده ی یک فرد معتاد، با تشخیص اعتیاد می توانید زودتر برای کمک پیش قدم شوید.

همچنین در صورتی که دوست و یا شریک عاطفی تان، علایمی از اعتیادرا نشان دهد، با آگاهی از آن ها می توانید او را برای ترک مواد و بازگشت به زندگی سالم مورد حمایت و توجه قرار دهید.

از آنجا که آگاهی از اعتیاد در مراحل ابتدایی از اهمیت ویژه ای برخوردار است بنابراین آشنایی با علایم جسمی، روانی و عاطفی فرد معتاداز اهمیت ویژه ای برخوردار است و می تواند روند درمان را تسهیل کند.

تشخیص اعتیاد - چگونه با فرد معتادرفتار کنیم؟
تشخیص اعتیاد – چگونه با فرد معتادرفتار کنیم؟
آیا تمامی انواع اعتیادآورها، علایم مشترکی دارند؟
ممکن است تصور کنید اعتیادهمواره با علایم مشخصی مانند:

کج خلقی،
عصبانیت،
بی حوصلگی و
خواب آلودگی
همراه است اما در حقیقت انواع مختلف اعتیادآور ها، باعلایم مختلف و متفاوتی همراه هستند که آگاهی از آن ها می تواند بسیار راهگشا باشد.

به عنوان مثال اگر چه مواد مخدر افیونی از جمله تریاک، شیره و هروئین فرد را به حالت سکون و رخوت فرو می برد اما مواد اعتیادآور جدید از جمله حشیش، ماریجوانا و شیشه چنین حالتی ندارند.

از آنجا که این دسته از مواد جزء دسته ی روانگردان ها قرار می گیرند، از تغییر ایجاد تغییر در ساز و کارهای مغز، منجر به تحریک پذیری، فعالیت بیشتر و علایمی برعکس مواد مخدر سنتی می شوند.

مهم ترین علایم اعتیادبه تریاک، هروئین و شیره
معتادین به مواد افیونی ذکر شده طیف وسیعی از علایم جسمانی و روانی را به شکل زیر بروز می دهند:

علایم جسمانی تشخیص اعتیاد
تغییر در حالت مردمک چشم،
تیره شدن لب ها و پوست،
لاغر شدن به دلیل کاهش اشتها،
ایجاد نقاط سیاه و یا آبی بر بخش هایی از بدن از جمله ساق ها و پشت،
احساس رخوت و سستی،
سنگینی،
خشکی دهان،
خارش های پوستی،
یبوست مزمن
علایم جسمانی تشخیص اعتیاد
علایم جسمانی تشخیص اعتیادمشاور کو
علایم روانی فرد معتاد
بی حوصلگی،
تحریک پذیری و کج خلقی،
نوسانات خلقی،
تمایل به انزوا و کناره گیری،
کاهش توجه و تمرکز
و شکایت هایی مبنی بر کاهش حافظه،
بی قراری،

منبع: مشاورکو:مرکز مشاوره روانشناسی و مشاوره آنلاین -تشخیص اعتیاد – چگونه با فرد معتاد رفتار کنیم؟

ماپروتیلین، همه درباره قرص ماپروتیلین

ماپروتیلین را با نام تجاری لودیومیل می شناسند و یکی از داروهای ضد افسردگیاست که خاصیت ضد اضطرابی دارد و برای از بین بردن دردهای مزمن عصبی استفاده می شود، این دارو بر روی سیستم اعصاب مرکزی اثر گذاشته و مهارکننده باز جذب سروتونین و نوراپی نفرین می باشد، ماپروتیلین یک داروی خوراکی است که شروع اثر آن ۲ تا ۳ هفته بعد از مصرف می باشد.

در ادامه این مقاله به بررسی عوارض و تداخلات دارویی ماپروتیلین می پردازیم و لازم است بدانید که بهترین راه دارو درمانی در کنار روان درمانی می باشد، در این شرایط مشاوره افسردگیبستری را فراهم می کند تا بدون نگرانی نسبت به عوارض منفی و تداخلات دارویی ضد اضطراب و ضد افسردگی فرد به سازگاری اجتماعی و بهزیستی روانی دست یابد.

مکانیسم اثر ماپروتیلین
لودیومیل یا همان ماپروتیلین جز داروهای ضد افسردگیچهار حلقه ای می باشد که با مهار بازجذب سروتونین و نوراپی نفرین اثرشان را می گذارند و در نتیجه میزان این انتقال دهنده های عصبی در مغز افزایش می یابد، ماپروتیلین تمایل زیادی به گیرنده هیستامینی H1 دارد و به همین دلیل این دارو خواب آور است.

درمان افسردگیبا گیاهان دارویی
درمان افسردگیبا گیاهان دارویی، داروهای گیاهی ضد افسردگی و شادی آور
موارد منع مصرف ماپروتیلین
داروی ماپروتیلین برای برخی از افراد استفاده نمی شود که در زیر گروهی از آن ها عبارت اند:

کودکان و افراد زیر ۱۸ سال
سالخوردگان یا افراد بالای ۶۰ سال و ناتوان
افرادی که دارای بیماری صرع هستند و دچار حملات تشنجی می شوند
در صورتی که فرد بیمار سابقه انفارکتوس میوکارد داشته باشد.
عوارض جانبی لودیومیل
مصرف لودیومیل با عوارض جانبی همراه می باشد که نمونه هایی از آن ها عبارت اند از:

خشکی دهان
خواب آلودگی
آشفتگی و تحریک پذیری در افراد و بروز رفتار نمایشی
تاری دید
افزایش فشار داخل چشم
یبوست
تهوع
اشکال در دفع ادرار
در بیماران قلبی عروقی باعث افزایش ضربان قلب، سنکوب، آریتمی و تعرق
لرزش دست
اختلالات رفتاری در کودکان
توهم زایی در سالمندان
افزایش اشتها
تغییر وزن
کاهش سدیم خون
اختلال در عملکرد کبد
تداخلات دارویی ماپروتیلین
داروی ماپروتیلین با برخی از داروها تداخل دارد و نباید به طور همزمان با ماپروتیلین مصرف شوند که برخی از آن ها عبارت اند از:

مصرف داروهای ضد آریتمی با ماپروتیلین باعث بروز آریتمی می شود.
ریفامپین موجب کاهش اثر لودیومیل می شود.
در صورتی که با داروهای ضد افسردگیمهارکننده مونو آمین اکسیداز استفاده شود باعث تحریک سیستم اعصاب مرکزی و افزایش فشار خون می شود.
بهتر است این دارو در کنار آنتی هیستامین ها و داروهای ضدجنون فنوتیازین مصرف نشود.
هم چنین داروهای ضد بارداری خوراکی اثر ضد افسردگیاین دارو را کاهش می دهند و مصرف سالمیتیدین باعث افزایش اثر ضد افسردگی لودیومیل می شوند.
ماپروتیلین اثر شل کننده عضلانی با کلوفن را افزایش می دهد.
در صورتی که از داروهای ضد اضطراب استفاده می کنید حتما موضوع را با پزشک تان در میان بگذارید، در برخی از اوقات داروهای ضد اضطراب با داروهای ضد افسردگیتداخل ایجاد می کنند.

منبع: مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه -ماپروتیلین قرص ضد افسردگی

اختلال کمبود توجه و بیش فعالی در کودکان

آیا فکر می کنید فرزند شما ممکن است اختلال کمبود توجهو بیش فعالی داشته باشد؟ در اینجا نحوه تشخیص علائم و نشانه های اختلال بیش فعالی، کمبود توجه و دریافت کمک مورد نیاز آورده شده است.

اختلال کمبود توجه و بیش فعالی در کودکان

تفاوت اختلال کمبود توجهو بیش فعالی (ADHD) با اختلال کمبود توجه (ADD) چیست؟
طبیعی است که کودکان گهگاه تکالیف خود را فراموش کنند، در طول کلاس رویاپردازی کنند، بدون فکر عمل کنند، یا سر میز شام بی قرار شوند. اما بی توجهی، تکانشگری و بیش فعالی از نشانه های اختلال کمبود توجهبیش فعالی (ADHD) هستند که گاهی اوقات به عنوان اختلال کمبود توجه (ADD) شناخته می شوند.

اختلال کمبود توجهو بیش فعالی یک اختلال عصبی (رشدی شایع است که معمولاً در اوایل دوران کودکی، معمولاً قبل از هفت سالگی ظاهر می شود) است.

اختلال کمبود توجهو بیش فعالی مهارت پاسخ های خود به خودی را برای کودکان دشوار می کند، پاسخ هایی که می تواند شامل همه چیز از حرکت گرفته تا گفتار و توجه باشد. همه ما بچه‌هایی را می‌شناسیم که نمی‌توانند آرام بنشینند.

به نظر می‌رسد هرگز گوش نمی‌دهند، دستورالعمل‌ها را هر چقدر هم که واضح ارائه کنید، دنبال نمی‌کنند، یا در زمآن های نامناسب نظرات نامناسب را بیان می‌کنند.

گاهی اوقات به این کودکان برچسب مشکل ساز می زنند یا به دلیل تنبلی و بی انضباطی از آن ها انتقاد می‌کنند. با این حال، ممکن است اختلال کمبود توجهو بیش فعالی داشته باشند.

آیا این رفتار کودک طبیعی است یا ناشی از اختلال کمبود توجهو بیش فعالی؟
تمایز بین اختلال کمبود توجهو بیش فعالی عادی «رفتار بچه» می تواند دشوار باشد. اگر فقط چند علامت را مشاهده کردید، یا علائم فقط در برخی شرایط ظاهر شد، احتمالاً اختلال کمبود توجه و بیش فعالی نیست.

اما اگر کودک شما تعدادی از علائم و نشانه‌های اختلال کمبود توجهو بیش فعالی را نشان می‌دهد که در همه موقعیت‌ها (در خانه، مدرسه، و در بازی) وجود دارد وقت آن است که نگاه دقیق‌تری به این موضوع داشته باشید.

زندگی با کودک مبتلا به اختلال کمبود توجهو بیش فعالی می تواند خسته کننده و طاقت فرسا باشد، اما به عنوان والدین کارهای زیادی می توانید انجام دهید تا علائم را کنترل کنید، بر چالش های روزانه غلبه کنید و آرامش بیشتری را به خانواده خود بیاورید.

باورهای غلط و حقایق در مورد اختلال کمبود توجهو بیش فعالی
باور غلط: همه کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجهو بیش فعالی بیش فعال هستند.

واقعیت: برخی از کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجهو بیش فعالی بیش فعال هستند، اما بسیاری دیگر که مشکلات توجه دارند، بیش فعال نیستند. کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجه و بیش فعالی که بی توجه بوده اما بیش از حد فعال نیستند، ممکن است سر به هوا و بی انگیزه به نظر برسند.

باور غلط: کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجهو بیش فعالی هرگز نمی توانند توجه کنند.

واقعیت: کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجهو بیش فعالی اغلب می توانند روی فعالیت هایی که از آن لذت می برند تمرکز کنند. اما مهم نیست که چقدر تلاش می کنند، زمانی که کارشان خسته کننده یا تکراری است، در حفظ تمرکز مشکل دارند.

باور غلط: کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجهو بیش فعالی اگر بخواهند می توانند بهتر رفتار کنند.

واقعیت: کودکان مبتلا به اختلال کمبود توجهو بیش فعالی ممکن است تمام تلاش خود را برای خوب بودن انجام دهند، اما هنوز نمی توانند آرام بنشینند، ساکت بمانند یا توجه کنند. آن ها ممکن است نافرمان به نظر برسند، اما این بدان معنا نیست که آن ها عمداً اینگونه رفتار می کنند.

باور غلط: در نهایت اختلال کمبود توجهو بیش فعالی کودکان از بین می‌رود.

واقعیت: اختلال کمبود توجهو بیش فعالی اغلب تا بزرگسالی ادامه می‌یابد، بنابراین منتظر نمانید تا فرزندتان از این مشکل پیشی بگیرد. درمان می تواند به کودک شما کمک کند تا علائم را مدیریت کرده و به حداقل برساند.

باور غلط: دارو بهترین گزینۀ درمانی برای اختلال کمبود توجهو بیش فعالی است.

واقعیت: دارو اغلب برای اختلال کمبود توجهتجویز می شود، اما ممکن است بهترین گزینه برای کودک شما نباشد. درمان مؤثر اختلال کمبود توجه و بیش فعالی شامل آموزش، رفتار درمانی، حمایت در خانه و مدرسه، ورزش و تغذیه مناسب است.

منبع :مرکز مشاوره و روانشناسی مشاورانه- اختلال کمبود توجه و بیش فعالی در کودکان